بیماری طاعون چیست و راه پیشگیری و درمان آن چگونه است؟ خلایق

طاعون یک بیماری باکتریایی و به طور اولیه بیماری موش‌های صحرایی و سایر مهره‌داران کوچک بوده و درواقع انسان یک میزبان تصادفی است. احتمال انتقال انسان به انسان از طریق قطرات تنفسی وجود دارد. نرخ مرگ‌ و‌ میر طاعون در ایالات متحده چهارده درصد است. طاعون در کشورهای توسعه‌یافته تک‌گیر و نادر است اما هنوز هم طغیان‌هایی از بیماری در مناطق بسیار کم برخوردار دیده می شود ولی امروزه نگرانی اصلی در مورد پتانسیل این باکتری در جهت استفاده در بیوتروریسم است. سپس علایم اولیه طاعون خیارکی، یعنی لرز و تب بالا، سرگیجه، درد شدید عضلات و مفاصل، کوفتگی و سر درد ظاهر می‌شوند. پس از ۲۴ ساعت، خیارکهایی بر روی بدن بیمار به‌وجود می‌آیند.

اپیدمی بیماری بار دیگر از رشت، بوشهر و کرمانشاه گزارش شد. به دنبال آن اپیدمی بسیار شدیدی در منطقه خلیج فارس حادث شد و توسط نیروهای انگلیسی موجود در منطقه، اولین مرکز قرنطینه رسمی کشور در جزیره هنگام بوشهر برای جلوگیری از انتشار طاعون به کشور تأسیس شد.اپیدمی طاعون در سال 1284ش. در سیستان در میان جمعیتی که در اطراف دریاچة سیستان زندگی می‌کردند محدود ماند. شواهد حاکی از آن بود که آلودگی با البسة کهنه وارداتی از هندوستان به این منطقه رسیده بود. باکتری باسیل یرسینیا پستیس، عامل طاعون، از طریق کک‌های آلوده از جوندگان وحشی که منشأ طبیعی این بیماری عفونی واگیردار خطرناک‌اند به جانوارن دیگر منتقل می‌شود.

این داروها رشد باکتری‌ها را متوقف می‌کنند و بهبودی بیمار را تسریع می‌بخشند. درمان‌های حمایتی و مراقبت‌های ویژه نیز در بهبود بیماران کمک می‌کنند. با انجام اقدامات پیشگیرانه، می‌توانیم از انتقال طاعون جلوگیری کنیم. کنترل جمعیت جوندگان و حفظ پیشگیری از طاعون در جوامع آسیب‌پذیر بسیار مهم است. بررسی علائم پیشرفته طاعون نشان می‌دهد که این بیماری خطرناک است.

در کشورهای کاتولیک بنابر دستور راهبه‌ها در بیمارستان‌ها خدمات پرستاری ارائه می‌شد. گروهی از راهبه‌های کاتولیک گستره کاری خود را به مناطق جدیدی افزایش دادند. اینکه در 50 سال گذشته گزارشی از طاعون انسانی نداشته‌ایم به این معنی نیست که کسی در ایران به این بیماری مبتلا نشده است؛ زیرا این همه‌گیریی چندین بار در این کشور رخ داده است. در سال‌های اخیر نیز گزارش‌هایی از این بیماری از کشورهای همسایه‌ی ایران رسیده است و علاوه بر این طاعون بیماری‌ای است که ممکن است چند دهه خاموش بماند. اقدامات شرکت نفت ایران و انگلیس تأثیر زیادی در کنترل طاعون در منطقه داشت. در سال 1925م (1304ش) واکسیناسیون طاعون در مناطق جنوبی ایران آغاز شد و 4553 نفر واکسینه و خانه‌ها ضدعفونی شدند.

تجربه واکسیناسیون با واکسن‌های حاوی باکتری‌های ضعیف‌شده علیه بیماری طاعون نشان داد که این کار می‌تواند بروز و شدت بیماری را کاهش دهد؛ اما بر عوارض تنفسی ناشی از این بیماری تاثیر زیادی ندارد. در واقع، نمی‌توان با استفاده از واکسن‌های قدیمی از کشنده‌ترین نوع طاعون یعنی طاعون پنومونیک پیشگیری قطعی کرد. پزشکان در تلاش هستند تا انواع جدید و موثرتری از این واکسن را برای اثربخشی بر انواع بیماری طاعون تولید کنند. نیش کک یا مصرف جوندگان آلوده می تواند باعث ایجاد طاعون در گربه ها و سگ های خانگی شود. استنشاق قطرات آلوده که توسط فرد یا حیوان بیمار به هوا سرفه می‌کند، فرد را به بیماری طاعون پنومونیکی مبتلا می‌کند که ریه‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

سال بعد هزاران مرگ در مازندران و گیلان ثبت شد و جمعیت رشت از 60هزار به 15 تا 20هزار نفر کاهش یافت. در دوره‌ی صفویه، طاعون چندین بار شیوع یافت و مناطق گیلان، تبریز، قزوین و اردبیل را تحت‌تأثیر قرار داد. در این میان یک همه‌گیری به مدت پنج سال در قم 12هزار کشته به جا گذاشت. پس از فروپاشی سلسله‌ی صفوی و اشغال ایران به دست مهاجمان افغان، بار دیگر طاعون در 1727م (1106ش) در گیلان ثبت شد و چهار سال بعد تقریباً جان 20هزار نفر را در همدان و مناطق غربی گرفت. در آمریکای جنوبی و غرب ایالات متحده آمریکا نیز در سال ۱۹۹۷ چند مورد اعلام شده بود.

تشخیص سریع و نظارت مداوم بر شیوع بیماری از اهمیت بسزایی برخوردار است. افرادی که به عنوان مشتبه به طاعون شناخته شده‌اند باید تحت نظر قرار گیرند و اقدامات لازم برای جلوگیری از انتقال بیماری انجام شود. گزارش‌دهی سریع و دقیق نیز به کنترل سریع‌تر واگیران طاعون کمک می‌کند. بیماری طاعون توسط برخی جوندگان وحشی مثل کک، موش صحرایی، خرگوش،گربه خانگی، موش، موش خرما، سنجاب زمینی و سنجای صخره ای منتقل می شود. کک موش، وقتی از بدن موش خون را می مکد می توان خون آلوده به میکروب را با گزش به انسان منتقل کند.

اگر کسی پس از حضور در منطقه ای که این بیماری در آن شناخته شده است، ناگهان احساس بیماری کرد، از کمک پزشکی اورژانسی استفاده کنید. برای جلوگیری از عواقب قابل توجه، به درمان پزشکی نیاز دارید. طاعون عفونتی است که توسط باکتری Yersinia pestis ایجاد می شود. این باکتری عمدتاً در موش ها و در کک هایی که از آنها تغذیه می کنند یافت می شود. مردم و سایر حیوانات می توانند از نیش موش یا کک به طاعون مبتلا شوند. امروزه طاعون به دلیل شرایط زندگی بهتر و آنتی بیوتیک ها غیرمعمول است.

پزشک و پرستار هنگام درمان فردی مبتلا به طاعون پنومونی باید از ماسک، روپوش، دستکش و عینک محافظ استفاده کنند. اگر شغل افراد در فضای باز و در مناطقی که حیوانات ناقل طاعون شایع هستند، باشد بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند. افرادی که در کلینیک های حیوانات در این مناطق کار می کنند نیز در معرض خطر تماس با گربه های خانگی و سگ های مبتلا به این بیماری هستند. با وجود پیشرفت‌های علمی و پزشکی، همچنان نگرانی‌هایی در خصوص بازگشت احتمالی طاعون به وجود هستند. گزارش‌ها از گونه‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک نیز نشان می‌دهند که نقاطی از جهان هنوز ممکن است با اپیدمی‌های جدید طاعون مواجه شوند.

افراد همچنین می توانند از تماس مستقیم با بافت های حیوان بیمار به این بیماری مبتلا شوند. به عنوان مثال، یک شکارچی می تواند بیماری را در حین پوست انداختن یا دست زدن به حیوان مبتلا به بیماری تشخیص دهد. اگرچه طاعون یک بیماری کشنده است، اما با داروهای معمول در دسترس درمان می شود. هر چه بیمار زودتر به دنبال مراقبت های پزشکی باشد و درمان مناسب طاعون را دریافت کند، چشم انداز بهبودی کامل او افزایش می یابد. طی قرون جدید، طاعون همچنان حضور خود را در جهان حس کرد. از قرن هفدهم تا قرن نوزدهم، اپیدمی‌های طاعون در اروپا، آسیا و آفریقا به وقوع پیوست.

مقامات اقدامات قرنطینه‌ای را برای جلوگیری از شیوعش در هند انجام دادند. در این موج، کارگران شرکت هند شرقیِ انگلیس به روستایی خارج از بصره منتقل شدند و همین باعث شد هیچ ابتلایی در میان آن‌ها گزارش نشود. در تاریخِ ایران،بیماری طاعون به‌طور متناوب شیوع پیدا کرده و باعث کشتن تعدادِ زیادی از مردمِ شهرهای مختلف شده‌است.از جمله، در سال‌های ۱۱۵۱–۱۱۵۲ شمسی، همه‌گیری «طاعون خیارکی در ایران» منجر به مرگ حدود ۲ میلیون نفر شد. عامل طاعون یرسینیاپستیس (Yersinia Pestis) است و توسط برخی جوندگان وحشی مثل کک، موش صحرایی، خرگوش، گربه خانگی، موش، موش خرما، سنجاب زمینی وصخره ای منتقل می شود. موش صحرایی در تولید و انتشار طاعون نقش مهمی دارد و کک های این موش بیماری طاعون را به انسان انتقال می دهند. بیماری طاعون یک بیماری خطرناک است که تاریخچه طولانی دارد.

این شورا به صورت رسمی در سال ۱۸۹۹ آغاز به کار کرد ولی اولین نشست واضح این شورا پنج سال بعد یعنی در سال ۱۹۰۴  در برلین برگزار شد که در آن گروه‌های پرستاری به نمایندگی از انگلستان ، ایرلند ، ایالات متحده  و آلمان  حضور داشت. مقر اصلی این سازمان هم اکنون در شهر ژنو در کشور سوئیس قرار دارد. برگرفته از پرستاری حرفه‌ای در کشورهای اروپایی است، اولین بار در سال ۱۲۹۴ شمسی میسیونرهای مذهبی در  ارومیه  مدرسه پرستاری تاسیس کردند و این شیوه بعدها به سایر شهرهای ایران نیز گسترش یافت. در سال ۱۲۹۵ آموزشگاه دیگری در تبریز با پذیرش داوطلبان دارای مدرک سوم  متوسطه و به صورت دوره سه ساله به تربیت پرستار مبادرت نمود.در دهه ۳۰   شمسی  اساسنامه‌های آموزشگاه‌های پرستاری توسط وزارت بهداری  در ایران تدوین شد. با اینکه در فاصله‌ی سال‌های 689 تا 1270م طاعون در سراسر ایران وجود داشته است، هیچ‌گونه سند مشخصی درباره‌ی شیوع این بیماری و تأثیرش بر ایران موجود نیست. مارکوپولو، بازرگان جهانگرد مشهور ایتالیایی، در کتابش آورده است که در سال 1270م (649ش) زمانی که به شهر تبریز رسید دروازه‌های شهر را به علت شیوع طاعون بسته یافت.

اندازه آنها از حدود کمتر از 1 سانتی متر تا حدود 10 سانتی متر متفاوت است. میکروب ها بیشتر در جوندگان کوچک و کک ها زندگی می کنند. رایج ترین راه برای ابتلای انسان به این بیماری، نیش کک است. طاعون بوبونیک مرگ سیاه نامیده می شود زیرا اکثر افرادی که به آن مبتلا شده بودند جان خود را از دست دادند و بسیاری از آنها به دلیل قانقاریا بافت سیاه شده بودند. اگر مردم داشته باشند غدد لنفاوی متورم (بوبوها) به عنوان یک علامت طاعون بوبونیک، پزشک ممکن است با سوزن (آسپیراسیون) نمونه مایع را از آنها خارج کند.

طاعون ریوی یا پنومونیک نسبت به خیارکی نادر است اما به شدت مسری و به مراتب کشنده‌تر است. این حالت هنگامی رخ می‌دهد که باسیل یرسینیا پستیس مستقیماً از طریق ریه وارد بدن می‌شود (نه از طریق پوست). بیماری طاعون از طریق کک‌های آلوده به جوندگان منتقل می‌شود. تماس مستقیم با حیوانات آلوده نیز خطر انتقال را افزایش می‌دهد. بنابراین، کنترل جمعیت جوندگان و استفاده از حشره‌کش‌ها برای از بین بردن کک‌ها بسیار مهم است.

این خیارک‌ها معمولاً در کشاله ران، زیر بغل یا گردن ظاهر می‌شوند و ممکن است به اندازه یک تخم مرغ بزرگ شده و بسیار دردناک باشند. پرستاری و مراقبت‌های پزشکی اغلب توسط طیف پایین و بیسواد جامعه انجام می‌شد، همزمان طبق پیشنهادها نظری برای ورود به شغل پرستاری سطح معینی از تحصیلات  برای زنان طبقه متوسط تعیین شد. در نتیجه کمبود پرسنل متخصص بسیار به وضوح پدیدار شد.در سال ۱۷۸۱ اولین مدرسهءعمومی پرستاری آلمان  در شهر  مانهایم  توسط “فرانتس آنتوان مای” تاسیس شد. این مدرسه تلاش می‌کرد که یک دوره آموزشی حداقل سه ماهه برای پرستاران برگزار کند. دراتریش جورف دوم  اصلاحات اتریش را سامان داد و در سال ۱۷۸۴ بیمارستان عمومی  وین آغاز به کار کرد. و در فرهنگ لاتین پرستار از لغت Nutricious  گرفته شده است که به معنای پروردن ؛ تغذیه کردن و پرورش دادن است.

تشخیص سریع و درمان به موقع می‌تواند جان افراد را نجات دهد. در صورتی که پزشک مشکوک به ابتلا باشد، ممکن است نمونه‌هایی را از بیمار بگیرد تا وجود باکتری عامل بیماری را در آن تشخیص دهد. این نمونه برداری از نواحی‌ای انجام می‌شود که در ادامه ذکر نموده‌ایم. اگر غدد لنفاوی متورم و مبتلا به طاعون بوبونیک داشته باشید، پزشک از یک آمپول برای گرفتن یک نمونه مایع از شما استفاده می کند. در سراسر جهان، تنها چند هزار نفر هر ساله مبتلا به طاعون می شوند. با این حال، خطر آن می تواند بسته به جایی که در آن زندگی می کنید و سفر، شغل و سرگرمی های شما افزایش و یا کاهش یابد.

چنانچه یکی از دام‌ها به این بیماری مبتلا شود، به سرعت در کل دام پخش می‌شود و این مسئله می‌تواند خسارات بسیار زیادی را به دامداران و گله‌ها وارد کند. علائم اولیه این بیماری شامل ترشحات بینی و چشم، زخم در دهان، تنفس نامنظم، بوی بد دهان، سرفه و اسهال می‌شود. تزریق واکسن طاعون معمولا به افرادی که در عملیات صحرایی در مناطق آلوده به طاعون شرکت می‌کنند، کارگران و فعالان حوزه کشاورزی و کسانی که با جوندگان وحشی در مناطق آلوده در تماس هستند، توصیه می‌شود. این واکسن برای بزرگسالان شامل سه دوز است که نوبت اول و دوم با فاصله یک ماه و دوز سوم با فاصله شش ماه از نوبت اول تزریق می‌شود. این دارو که به گروه آنتی بیوتیک‌های تتراسایکلین تعلق دارد، عفونت‌های ناشی از باکتری را درمان می‌کند.

این بیماری عفونی به دلیل باکتری Yersinia pestis ایجاد می‌شود. انواع مختلفی از طاعون وجود دارد که می‌تواند به شکل‌های مختلفی ظاهر شود. ناگفته نماند کم شدن آب بدن و عطش دائمی از دیگر علائم بیماری طاعون است. در صورتی که بیمار به موقع تحت درمان قرار نگیرد؛ علائم هشدار دهنده‌ای همچون افزایش تعداد ضربان‌های قلب، آشفتگی و هذیان ظاهر می‌شود. در این صورت پس از گذشت حدود 23 ساعت احتمال خطر مرگ افزایش می‌یابد.

این خیارک‌ها معمولاً در اطراف ناحیهٔ نیش کک ظاهر می‌شوند و به تدریج بزرگ می‌شوند و بسیار دردناک و حساس هستند. تا کنون سه پاندمی (جهانگیری) طاعون در دنیا حادث شده است. اولین در ۵۴۱ میلادی در مصر که از آن‌جا به اروپا رفت و بیش از نیمی از جمعیت شمال آفریقا و اروپا و مرکز و جنوب آسیا را به کام مرگ فرستاد. دومین پاندمی که به «مرگ سیاه» معروف شد در سال ۱۳۴۶ میلادی بروز کرد و یک‌سوم جمعیت اروپا را هلاک کرد. بعد‌ها به‌صورت پراکنده این روند ادامه یافت و برای نمونه در نیمه‌ی نخست قرن هفدهم یک همه‌گیری طاعون فقط در شهر لندن ۱۵۰ هزار نفر را کشت!

در قرن ۱۳۰۰ میلادی، شیوع طاعون خیارکی که به «طاعون سیاه» معروف شد، به مرگ بیش از ۷۵ تا ۲۰۰ میلیون نفر از مردم ارواسیا منجر گردید.تخمین زده می‌شود که یک سوم جمعیت ایران در آن زمان کشته شدند. این بیماری کشنده بارها در طول تاریخ باعث بحران‌های شدید اقتصادی، اجتماعی و سیاسی شده‌است. از دوران باستان تا کشف علتِ این بیماری در سال ۱۸۹۴، چندین بار همه‌گیری طاعون، سراسر اروپا، آسیا و آفریقا را فراگرفته است. این نوع طاعون باعث تورم میوکارد قلب و افزایش حجم آن و تخریب بافت‌های کبد و طحال شود. افراد مبتلا به این نوع طاعون، دچار سرگیجه، حالت تهوع، اسهال، دردهای عضلانی وحشتناک، تخریب بافت‌ها و کاهش زیاد فشار خون می‌شوند. بیماران مبتلا به طاعون نیاز به مراقبت‌های ویژه در بیمارستان دارند.

تخمین زده می‌شود که یک سوم جمعیت ایران در آن زمان کشته شدند.[۴] پس از آن اپیدمی‌های متعددی در مناطق مختلف جهان رخ می‌داد تا این که سومین دنیاگیری در سال ۱۸۵۰ در چین آغاز و سپس از طریق مسیرهای تجاری در سراسر جهان منتشر گردید. در این حالت دوره نهفتگی بیماری طاعون تنها چند ساعت طول می‌کشد! اولین علائم نیز به شکل تب، سرفه شدید، اختلال در تنفس و استفراغ خون چرک آلود بروز پیدا می‌کند. فرد مبتلا می‌تواند در اثر این بیماری به حالت کما نیز برود. طاعون ریوی حتی با درمان آنتی بیوتیکی نیز احتمال مرگ بالایی دارد و فرد را در حداکثر سه روز از پای در می‌آورد.

این بیماری واگیردار است و بین انسان و حیوان، مشترک است. هیچ واکسن موثری در دسترس نیست، اما دانشمندان در تلاشند تا یکی از آن ها را رشد دهند. اگر در معرض خطر بیماری قرار داشته باشید، آنتی بیوتیک ها می توانند به جلوگیری از عفونت کمک کنند. طاعون، یک عفونت باکتریایی خطرناک است که در ابتدا توسط کک ها منتقل می شود.ارگانیسمی که موجب طاعون می شود، یرسینیا پستیس است، که در جوندگان کوچک زندگی می کند و اغلب در مناطق روستایی و حومه آفریقا، آسیا و آمریکا یافت می شوند. این یک آنتی بیوتیک قوی برای درمان بیماری‌های عفونی خطرناک مثل مننژیت، تیفوئید و طاعون است که به شکل خوراکی یا تزریق وریدی تجویز می‌شود.

از جمله نسیبه، ام سلیمه، ام عطیه، فاطمه‏علیها السلام  و زینب‏علیها السلام . پرستاری در لابلای خون و جنگ و شمشیر در لژیون های نظامی روم توسعه و رشد پیدا کرد. در 1924م (1303ش) شیوع طاعون در خرمشهر و آبادان گزارش شد. این بیماری، پس از هشت سال، در تربت جام دوباره شایع شد. امروزه با توجه به اینکه طاعون به راحتی توسط آنتی‌بیوتیک‌ها قابل درمان است، نمی‌تواند سلاح بیولوژیکی مؤثری علیه کشورهای توسعه‌یافته باشد.

توسیدیدس، مورخ یونانی، در یکی از کتاب‌های خود از یک بیماری واگیر، هم‌زمان با جنگ اسپارت و آتن، در حدود سال 430 ق.م. این نوع طاعون زمانی اتفاق می‌افتد که باکتری از سد خونی مغزی عبور کرده و ایجاد مننژیت کند. البته بین ۲۰ تا ۴۰٪ این بیماران ممکن است به طور ناگهانی، پس از یک دورهٔ نقاهت طولانی، از مرگ نجات یابند. علائم اولیه شامل تب ناگهانی، لرز، سردرد شدید و ضعف است. همه‌گیری‌های بعدی طاعون نیز در قرن‌های 17 و 19 گزارش شده‌اند.

او در سال ۱۸۵۹ کتابی باعنوان “نکاتی درباره پرستاری” منتشر کرد. در طول تاریخ ایران همه‌گیری طاعون بارها تکرار شده است، اما زمان و توصیف چگونگی شیوع آن چندان دقیق نیست. گربه هاي اهلي و سگها مي توانند وسيله اي جهت انتقال بیماری طاعون، به انسانها به حساب آيند و اين حيوانات در اغلب موارد، جوندگان آلوده را به محيط خانه مي آورند. از طريق ترشحات آبسه هاي زير پوستي، ترشحات دستگاه تنفسي ناشي از پنوموني، انتقال مكانيكي بوسيله گازگرفتن و چنگ زدن و ترشحات دهاني حلقي ناشي از كلونيزاسيون يرسينيا پستيس، به طور مستقيم، باعث آلودگي انسان به طاعون مي گردند. باید توجه داشت که تا قرن نوزدهم، درمانی حقیقی برای طاعون وجود نداشت و تنها با کشف باسیل یرسینیا پستیس در سال ۱۸۹۴، دانشمندان در صدد درمان طاعون بر آمدند. بهترین راه پیشگیری از بیماری طاعون، کنترل جوندگان و ایمن سازی جمعیت مورد نظر و در معرض خطر است.

افراد با استنشاق قطرات یا لمس مخاط سرفه شده ممکن است آلوده شوند. بسیاری از جوندگان در طول همه گیری طاعون می میرند و کک های گرسنه به دنبال منابع خونی جایگزین می روند. افرادی که با مبتلایان به طاعون ذات الریه شدیداً بیمار در تماس هستند، ممکن است مورد ارزیابی قرار گیرند و تحت نظر قرار گیرند. بسته به نوع و زمان تماس صمیمی، ممکن است داروهای آنتی بیوتیک پیشگیرانه نیز تجویز شود. توجه به این نکات و اقدامات موثر در کنترل و درمان طاعون به حفظ بهداشت جامعه و جلوگیری از شیوع بیماری در مقیاس وسیع کمک می‌کند. درمان با آنتی‌بیوتیک‌ها بهترین نتیجه را در صورت تشخیص زودرس و آغاز سریع درمان به دست می‌دهد.

در 1877م (1256ش) بیماری به حوالی خراسان و اطراف دریای خزر بازگشت. 37 نفر در روستایی در شمال سبزوار جان باختند و سال بعد، در دو روستای همسایه، صدها کشته به بار آمد. در همان سال شهرهای رشت، بوشهر و کرمانشاه و به‌دنبال آن مناطق اطراف خلیج فارس یک همه‌گیری ویرانگر را از سر گذراندند. در نتیجه، نیروهای انگلیسی برای جلوگیری از انتقال بیشتر بیماری به سایر نقاط کشور، اولین مرکز قرنطینه را در جزیره‌ی هنگام بوشهر تأسیس کردند. در طول تاریخ سه دوره‌ی همه‌گیری جهانی طاعون اتفاق افتاده است. اولین بار که به طاعون ژوستینین مشهور شد، در قرن ششم میلادی در امپراتوری بیزانس (قسطنطنیه) روی داد و در خاورمیانه، مدیترانه و اروپا گسترش یافت.

همچنین ممکن است بوبوها (التهاب غدد لنفاوی) وجود نداشته باشند. اگر افراد مبتلا به طاعون سپتی سمی باشند، باکتری Yersinia pestis در جریان خون خواهند داشت. در کل، طاعون یک پدیده چالش‌برانگیز و پردرس تاریخی است که باعث توسعه علمی، پیشرفت فرآیندهای بهداشتی و تغییرات در ادبیات و فرهنگ جهانی شده است. اما همچنان نیاز به توجه و تدابیر جدی در جلوگیری و مدیریت احتمالی اپیدمی‌های آینده دارد. طی تاریخ، انسان‌ها برای توجیه و توضیح علل طاعون از تئوری‌های مختلفی استفاده کردند.

آنتی بیوتیک ها می توانند با موفقیت طاعون را درمان کنند. هنگامی که بیمار مشکوک به طاعون است، باید بلافاصله در بیمارستان بستری شود و در صورت ابتلا به طاعون پنومونیکی از نظر پزشکی ایزوله شود. در بیمارستان های مدیکاور، ما بهترین تیم از پزشکان عمومی و متخصصان را داریم که بیماری های جدی از جمله طاعون و علائم شدید آن را درمان می کنند. پزشکان مجرب ما از به روزترین ابزارها و روش های تشخیصی برای انجام آزمایشات، تشخیص و درمان طاعون استفاده می کنند. متخصصان ما با بیماران همکاری می‌کنند تا سلامت و پیشرفت درمان آنها را پیگیری کنند تا به بهبودی سریع‌تر و طولانی‌مدت برسند.

طاعون خیارکی یا بوبونیک متداول‌ترین حالت طاعون است که طی نیش کک یا گازگرفتگی توسط موش آلوده به باسیل پدید می‌آید. طاعون ابتدا باعث مرگ شمار بسیار فراوانی از موش‌ها می‌شود؛ بنابراین، کک‌ها به دنبال میزبان دیگر، به انسان‌ها یا حیوانات خانگی حمله کرده، باعث آلودگی آن‌ها می‌شوند. سپس علایم اولیه، یعنی لرز و تب بالا، سرگیجه، درد شدید عضلات و مفاصل، کوفتگی و سردرد ظاهر می‌شوند. پس از ۲۴ ساعت، خیارک‌هایی بر روی بدن بیمار پدید می‌آیند. این خیارک‌ها معمولاً پیرامون ناحیهٔ نیش کک ظاهر می‌شوند و اندک‌اندک بزرگ می‌گردند و بسیار دردناک و حساس اند. درصورتی که بیمار به‌موقع درمان نشود، علایم هشداردهنده‌ای همچون افزایش تعداد ضربان‌های قلب، آشفتگی و هذیان ظاهر می‌شوند.

کشتی‌ها به سختی کالای خود را تخلیه می‌کردند.طاعون تا روستاهای واقع در 30 مایلی نیز نفوذ کرد. دوباره باز پدید شد، اما در شکل خفیف و 30 مورد بیماری گزارش شد که 25 مورد آن به فوت منتهی شد. که دوباره بیماری یورش آورد، از طاعون در امان ماند.در سال 1250 ش. اپیدمی طاعون در نواحی شمال سقز و در شهر بانه در استان کردستان اتفاق افتاد. طغیان های بیماری در استان های کردستان و خراسان (نواحی تربت جام) رخ داد.

علائم تنفسی حاد مانند سرفه خونی و تنگی نفس بروز می‌کند. زمانی که ویروس وارد بدن گوسفندان شود معمولا 4 تا 5 روز طول می‌کشد تا علائم بیماری بروز پیدا کنند. بعد از آن علائم دیگری مانند ترشحات چشم و بینی شروع می‌شود و بعد از آن علائم عفونت بروز پیدا می‌کنند. توجه داشته باشید که بیماری طاعون در این نوع قابل سرایت به انسان‌ها نیست و در این مورد نگران نباشید. مردم معمولاً از طریق نیش کک هایی که قبلاً از طریق حیوانات آلوده مثل موش ها، خرگوش ها، سنجاب ها، موش خرماها و سگ ها تغذیه کرده اند، طاعون گرفته، آلوده می شوند. هم چنین می تواند از طریق تماس مستقیم با یک فرد مبتلا یا حیوان آلوده و یا با خوردن یک حیوان آلوده گسترش یابد.

بیماران از تب، لرز، ضعف حاد، درد شکم، شوک و احتمالاً خونریزی پوست و اندام رنج می برند. پوست و سایر بافت ها از جمله انگشتان دست، انگشتان پا و بینی ممکن است سیاه شده و بمیرند. استفاده از ماسک جراحی به منظور پیشگیری از انتقال پنومونی طاعونی در تماس یافتگان نزدیک. مننژیت، آبسه مغزی، مشکلات ریوی و چشمی، کوری، سقط جنین، اختلالات عصبی و پوستی و در نهایت مرگ. در سال 1906م (1285ش) طاعون در استان سیستان و بلوچستان، فقط در اطراف دریاچه‌ی سیستان شیوع پیدا کرد که می‌گویند از طریق لباس‌های کهنه هندی به این ناحیه آمده بود.

در طاعون ریوی، ممکن است از نمونه‌برداری از ترشحات ریوی یا خلط برای شناسایی باکتری Yersinia pestis استفاده شود. راه‌های دیگر ابتلا به طاعون، گازگرفتگی از طریق جوندگان یا خوردن جاندار مبتلا به طاعون است. انتقال طاعون از انسان به انسان هم از طریق تماس و تنفس (در صورتی که فرد بیمار به طاعون ریوی مبتلا باشد) انجام می‌گیرد. این نوع که به سپتیسمیک نیز مشهور است، بین ۱۰ تا ۲۰٪ طاعونها را تشکیل می‌دهد. طاعون عفونتی خون در ادامهٔ طاعون خیارکی به‌وجود آمده و نوع شدید شدهٔ آن است که طی تکثیر زیاد باسیل‌ها در دستگاه گردش خون، به صورت بیماری بروز می‌کند. ♦ انسان، با قرار گرفتن در چرخه انتقال حيواني طاعون و يا با ورود حيوانات وحشي آلوده يا كك آنها به اجتماعات انساني، به بیماری طاعون، مبتلا مي شود و حيوانات اهلي نيز ممكن است كك آلوده به طاعون جوندگان را به منازل، منتقل كنند.

سومین پاندمی در سال ۱۸۵۵ در چین آغاز شد و بیش از ۱۲ میلیون نفر از مردم هند و چین را کشت. در سال ۱۸۹۴ سرانجام الکساندر یرسین عامل بیماری را که یک باسیل است کشف کرد که به نام خودش Yersinia pestis نامگذاری شد و بشریت نفس راحتی از دست طاعون کشید. کمترین حد شیوع را دارد، اما خطرناک ترین نوع طاعون است و می تواند از طریق قطرات سرفه از فردی به فرد دیگر منتقل شود. نشانه ها و علایم آن می توانند در عرض چند ساعت پس از عفونت شروع شوند و طبق گزارشات اعلام شده است که علائم بیماری طاعون پنومونیک ممکن است به سرعت و یک روز پس از قرار گرفتن در معرض باکتری ظاهر شوند. طاعون یک عفونت باکتریایی شدید است که عمدتاً از طریق کک منتشر می شود. Yersinia pestis، باکتری عامل طاعون، در جوندگان کوچک زندگی می کند که بیشتر در مناطق روستایی و نیمه روستایی یافت می شود.

طاعون یک بیماری خطرناک است که باکتری یرسینیا پستیس آن را ایجاد می‌کند. خوشبختانه خطر ابتلا به این بیماری بسیار کم است و در سراسر جهان تنها چند هزار نفر هر سال به این نوع بیماری مبتلا می‌شوند. اما اگر در معرض کک‌ها و جوندگان قرار گرفته‌اید، یا چنانچه از منطقه‌ای دیدن کرده‌اید که در آن طاعون شایع است و از همه مهم‌تر اگر علائم این بیماری را دارید حتما باید پزشک خود را در جریان بگذارید. در نظر داشته باشید که با پزشک درباره تمام نشانه‌ها، لیستی از تمامی داروهای مصرفی خود و درباره تمام سفرها و تاریخ آن‌ها صحبت کنید. با ورود باکتری عامل بیماری طاعون به ریه‌ها، فرد به طاعون ریوی یا پنومونیک مبتلا می‌شود.

بعد از این مدت علائم اولیه مانند لرز و تب بالا، سر گیجه، درد شدید عضلات و مفاصل، کوفتگی و سر درد بروز پیدا می‌کنند. بعد از یک روز خیارک‌هایی بر روی بدن بیمار به وجود می‌آیند. خیارک‌ها غدد لنفاوی هستند که متورم شده و معمولا در اطراف ناحیه نیش کک ظاهر می‌شوند. به مرور این تورم‌ها نیز بزرگتر می‌شوند و بسیار دردناک و حساس هستند. طاعون یا همان مرگ سیاه یک نوع بیماری عفونی باکتریال است که توسط گونه‌ای از باکتری‌ها موسوم به یرسینا پستیس ایجاد می‌شود. این بیماری مشترک میان انسان و حیوان است که توسط برخی از جوندگان مانند کک، خرگوش، گربه، موش صحرایی و سنجاب به انسان منتقل می‌شود.